Zwangerschapscravings is nu echt iets wat me elke dag bezig houdt. Niet vrijwillig, je wordt gedwongen als zwangere. Ik in elk geval wel. Wat nu volgt is niet een heel verhaal over technische zaken, maar ik dacht, laat ik eens uitleggen hoe die cravings werken, gevoelsmatig. Voor mij. En wellicht voor anderen. Praktisch gezien dan hΓ¨, ik heb geen idee van lichamelijke processen e.d. Iets fluistert me: hormoooonen π In het algemeen wordt gezegd dat je als zwangere nog duidelijker aanvoelt wat je lichaam nodig heeft (of tekort komt) qua voedingsstoffen en dan gaat het daarnaar craven. Jammer alleen dat je soms kunt craven naar ongezonde – niet voedzame – maaltijden. Dat is dan weer een beetje gek.
Zwangerschapscravings vs. sugar cravings
Toen ik nog nooit zwanger was geweest, vond ik die cravings namelijk maar moeilijk te begrijpen. Ik zag het een beetje als de sugar cravings. Ook die zijn voor iedereen weer anders, maar bij mij waren die niet zo ontzettend sterk. Dus wanneer ik aan cravings dacht, dacht ik daaraan, en ja, zo boeiend zijn die toch ook weer niet? Waarom doen die zwangeren zo moeilijk?
Ik mΓ³Γ©t dat eten
Daarnaast vergeet je ze zelfs wanneer je bevallen bent, die cravings. Het stabiliseert allemaal, je hebt wel extra trek wanneer je borstvoeding geeft, maar geen bizarre cravings meer. Althans, ik niet. Persoonlijk heb ik geen last van bizarre cravings als in β hele rare dingen eten. Dat bedoel ik niet met bizar. Het bizarre van het geheel vind ik de hardnekkigheid waarmee je een bepaald iets wilt (moet) eten. Het is superirritant. Als je eenmaal iets in je hoofd hebt wat er ’s avonds bijvoorbeeld op het menu moet komen te staan, dan kan ik ook alleen daar nog maar aan denken.
Mijn craving gevecht
Het gaat ongeveer zo (in mijn zwangere brein):
Wat zullen we vanavond eten?
Spaghetti? β nee, ik word misselijk, blegh
Noedels? β nee, ik word misselijk, blegh
Iets simpels? Een omelet β ei??? O nee, ik word misselijk, blegh
Soep? β nee, ik word misselijk, blegh
Ovenschotel? β nee, ik word misselijk, blegh
Ok β waar heb ik zin in?
Rijstwafels met leverkaas. Dat wil ik. NU.
Ja, maar dat kan niet. Dat is niet gezond.
Wat nog meer?
Rijstwafels met gekookte worst. NU.
Ook niet gezond, nee. Een smoothie misschien?
Nee, ik word misselijk, blegh. Echt hoor, ik ga zo naar de wc om over te geven als ik dat drinkβ¦
Ok, misschien iets gezonds ongezonds, een zelfgebakken appeltaart ofzo?
Nee, ik word misselijk, blegh. Rijstwafels met bewerkte, vieze, niet-bio worst wil ik.
Ok. Of die kant-en-klare lasagne van de Lidl.
Misselijk
Ik word niet echt enthousiast van dit soort gedachtenspinsels. Ik vind het irritant. Ik wil graag gezonde dingen eten, maar zodra ik denk aan een smoothie, word ik heel erg misselijk. En als ik het dan toch maak en drink, steeds misselijker wordende tijdens het proces, en ik drink het, dan moet ik echt gaan liggen. Omdat ik βuhu- misselijk ben.
Het zijn hele serieuze gevoelens π
Zwangerschapscravings zijn een serieuze zaak. Gelukkig is het bij mij niet 9 maanden lang non-stop (hoop ik), maar ze zijn niet te onderschatten, wanneer ze er zijn. Ze zorgen ervoor dat je een bepaald iets echt moet eten, en de rest blijkt misselijkmakend te zijn bij alleen een gedachte. Gelukkig maken mijn hormonen een uitzondering. Fruit. Fruit is altijd goed. Zoals ik al zei. Ik wil gezond eten.
Slik.
ps. Dit stuk heb ik eerder geschreven, inmiddels ben ik cravingvrij en misselijkheidsvrij, gelukkig π In principe was ik er al voor de drie maanden grens mee klaar, en in een vervolgblog vertel ik graag hoe ik dat heb gedaan. Het kan toevallig zijn, maar hee, je wilt toch alles uitproberen wanneer je midden in je craving/misselijkheidsfase zit π
Newer
Is het moeilijk om niet boos te worden op ondeugende kinderen?
Older
Vanillecakejes met chocotopping
Comments (7)
-
Mijn cravings, naast frisdrank en afhaalmaaltijden:
Kaas-kruidencroissantjes van de AH!
Broodjes van de Subway! (lekker ‘gezond’ toch?
Versie brownies van Ekoplaza!
Vla/yoghurt!Heb je ook niet het gevoel gehad dat je bepaalde dingen echt niet wilde eten? Mijn cravings waren elke zwangerschap hetzelfde, maar mijn gevoelens van agunst en walging voor bepaalde productgen waren telkens anders… Denk aan kerrie, spinazie en vlees. Ook nadat de misselijkheidsperiode voorbij was, kon ik bij de gedachte aan sommige producten alweer onpasselijk worden.
-
Pff gelukkig ben je inmiddels van de misselijkheid en cravings af… Wel grappig om die gedachtenreeks van je te lezen!
-
Gefeliciteerd!
Hier nu de derde op komst (bijna 28 wkn), zesde zwangerschap. Naarmate ik na een volgende zwangerschap kwam steeds meer last van misselijkheid. Vooral de avondmaaltijd en left-overs in de koelkast..blegh! Eerste maanden eigenlijk bijna vegetarier geweest. Fruit, ging en gaat er heel goed in. En rauwkost. Overeenkomst alle zwangerschappen: perziken en nectarines en deze zwangerschap begon voor/rond dit seizoen, dus geen perziken in blik dit keer πNog inspiratie nodig voor volgende blogs?Door zwangerschap vraag ik me ander dingen af over jezelf voeden; klopt het dat de misselijkheid en aversie in de zwangerschap jou en je kindje juist beschermen tegen een (overdaad) aan stoffen die schadelijk voor het kind zouden kunnen zijn, zelfs als dit binnen het kader “gezond” valt, tips tegen zwangerschapskwaaltjes rauwe amandelen/lage hoge bloeddruk (klopt het dat chia bloeddruk verhogend werkt en abrikozen verlagens of is dit een fabel?), vocht vasthouden, etc.
Er is ook een theorie die adviseert ca een half jaar voor conceptie bepaalde voeding te eten om meer kans te maken op jongetje/meisje. Larie?
Hormonen doen zoveel met je, niet alleen tijdens je zwangerschap, maar ook erna en met je eetbehoeftes..hoe zit dat?
Wat je tijdens zwangerschap eet, lust je kind dat ook graag wanneer het groter is (fruit hier in ieder geval, ben ik blij mee, héél wat kilo’s perziken, nectarines, kersen, aardbeien etc op gegaan afgelopen zomer π )
Ontzwangeren…welke voeding kan je extra helpen kwa energie, afhankelijk van borstvoeding geven of niet??-
Auteur
Hahaha dankjewel! En jij ook gefeliciteerd!
Ik zal je inspiratietips meenemen haha! Dankjewel! Ik zet ze op ‘de lijst’ π
Succes met je zwangerschap!
-
-
ik worstel enorm met de cravings, juist inderdaad omdat mijn gezondheid (en nog meer die van de ongeboren baby) mij heel nauw aan het hart ligt. Nu de 12-weken-grens al even achter ons ligt, heb ik de cravings al beter onder controle, al is dit relatief. Ik eet nog altijd heel veel (wel al meer van de “juiste” dingen). Vooral ook de “dont’s” (zoals americain en consoorten) zijn nu extra aantrekkelijk. Gelukkig weet ik na mijn eerste zwangerschap dat die hunkeringen inderdaad verdwijnen van zodra je bevallen bent. En in tussentijd is er degezondemama.nl die me recht houdt met het juiste advies en goeie vooruitzichten π
-
PS. Die hamburger bovenaan deze blog doet me al watertanden (tot mijn eigen grote ergernis :-)).
-
Auteur
hahaha goed om te lezen *al doen we zelf ook onze uiterste best ;P * Leuk al die reacties, komen nog wel meer blogs over cravings en zwangerschap e.d. hihi π xx
-